Nong Kiau
Na weer een lekker ontbijt zijn we om negen uur richting Nong Kiau vertrokken met de plaatselijke bus. Eigenlijk een minivan die helemaal volgestopt wordt. Wat waren we blij dat we op tijd waren en dichtbij de blazer en airco zaten. Vele hebben meer dan drie uur zitten zweten en puffen. Onderweg hebben we kennis gemaakt met Jim, een gepensioneerde Schot die al maanden aan het rondtrekken is.
Na bijna vier uur aangekomen in Nong Kiau was het tijd voor de lunch en een beerlao. Ook hier kruiste Jim ons pad weer en werd er natuurlijk nog een beerlao gedronken en afgesproken voor de avond. Na de hevige namiddagregen spraken we af in een gezellige bar. Lekker eten, lekker drinken en goed gezelschap. De avond vloog voorbij. De 15 min naar onze slaapplaats wandelen zorgden er ook voor dat hij sommige de cocktails verteerd waren .
De volgende ochtend waren we om half acht uit de veren om op daguitstap te vertrekken. Een uurtje op de slow boat. Genieten van zalige uitzichten om daarna in een verlaten stadje aan te komen. Nu ja zo verlaten is het niet meer, maar wel authentiek. Na de wandeling door het dorpje van 1 straat was het tijd om naar de waterval te varen. Na een uurtje wandelen was het tijd voor de plons in het lekker koude water en de lokale lunch meegebracht door de gids. We hebben echt heel veel uitleg gekregen over de lokale bevolking, hun gewoontes en noem maar op. Op het stuk varen terug naar ons slaapdorpje werd er van boot gewisseld. Onze slow boat vertrok en we mochten zelf verder kajakken. Gelukkig heeft de geschiedenis zich niet herhaald en bleven de zonder discussies in de boot zitten. Het was een zalige dag met heel veel activiteiten. De dag werd afgesloten met enkele beerlao en lekker eten. Omdat onze guesthouse een beetje stappen was, had Sam de uitbater ons beloofd om ons naar huis te brengen. Maar we zijn te voet vertrokken en iets meer dan halfweg (toen hij doorhad dat we weg waren) werden we opgepakt en in de guesthouse afgezet.
Tijdens het plannen van de volgende dag zullen de beerlao er toch wel voor gezorgd hebben dat ik toegezegd heb om te gaan ziplinen. En waarschijnlijk het feit dat we het nooit klaar zouden krijgen om een hele dag te ziplinen voor de prijs van een halve dag. Laagseizoen, dus toch... oh nee
Nu ja, na een onrustige nacht werden we rond negen uur op een soort tractor gezet om onze vertrekplaats te rijden. Een tochtje van een klein uur door modder en water en da zandpaden. Eenmaal boven kregen we instructies en kon onze tocht boven en tussen de bomen beginnen. Een gids ging altijd voorop om de takken en bladeren die eventueel op onze weg waren weg te hakken. Tom woog denk ik wat teveel, want zijn been schuurde nog over een boom: gevolg bloed. Het was echt kicken, grenzen verleggen van het begin tot het einde. Toen ik eenmaal een beetje berust was op de zipline, kwamen de andere dingen, via een touw enkele tientallen m naar beneden latenglijden, via de wiebeltrap naar beneden klauteren terwijl je nooit de grond ziet, ... Ik moet toegeven dat ik toch wel blij was eenmaal terug op de begane grond te staan.
Toen kwam er nog een kwam er nog een wandeltocht van uurtje in de jungle en rijstvelden. We hadden maar een opdracht. Als er bloedzuigers op ons zaten mochten de niet stoppen. Ze zouden er die daarna wel afhalen. Anders kwamen er nog meer. En dan voel je achter je broek op je scheenbeen eerst iets jeuken, dan iets pijn doen en als je dan over je broek voelt, voel je hem zitten. Verstand op nul en go! En dan wanneer je kan stoppen, krijg je je broekspijp niet omhoog. Uiteindelijk stak de gids zijn hand in de broekspijp en haalde het vies ding van mijn been.
Toch wel uitgeput hebben we in de late namiddag nog een scooter gehuurd en tussen de kleine dorpjes gaan rijden en hebben we twee grotten bezocht,
'S avonds in de S bar hebben we bij Sam lekker gegeten, omdat we al vaste klanten waren heel de avond kunnen genieten van happy hour. Toevallig kwamen er twee Belgen binnen, zijn ze bij ons aan tafel komen zitten en hebben we een lange leuke babbel gehad.
Volgende stop: Vietnam.
